Srpski borci su u ratu od 1992. do 1995. godine uspjeli, dva vijeka nakon Prvog srpskog ustanka koji je donio slobodu narodu u Srbiji, i sa druge strane Drine da stvore uslove za opstanak Srba, poručeno je sa proslave Dana boraca Republike Srpske u Foči.
Predsjednik Skupštine Boračke organizacije Foča Milenko Plemić istakao je da fočanski borci moraju biti ponosni i čuvati uspomene na svoje poginule saborce i na svoje djelo – da živimo u slobodnom gradu.
“Uspjeli smo da stvorimo uslove da opstanemo na svojim ognjištima, da odbranimo svoje gole živote i svoje porodice. Kakvo god nam bilo stanje socijalno, odnosno političko, moramo biti zadovoljni i ponosni na svoje djelo i saborce”, naveo je Plemić.
Na proslavi Dana boraca prisutnima se obratio i načelnik opštine Milan Vukadinović, koji je poručio da je Fočanska brigada pronosila slavu i čast srpskih ratnika iz prošlosti od Hercegovine, Sarajevsko-romanijske regije, vrleti Treskavice i Podrinja do ljute Krajine i bila jedna od najjačih brigada u Srpskoj.
“Kao što je Orašac u Srbiji jedno geografski malo mjesto, a istorijski bitno, usudiću se da kažem da je u Republici Srpskoj Foča isto tako jedan gradić sa malom populacijom, ali velikim narodom, velikim borcima i ratnicima, velikim patriotama, koji su udarili temelje i srž Republike Srpske”, istakao je Vukadinović.
On je dodao da napori koje čine Republika Srpska i opština Foča da se pomogne boračkim kategorijama nikada nisu dovoljni i da se uvijek može više.
“U meni kao načelniku i u lokalnoj upravi, borci i rukovodstva njihovih organizacija imaće uvijek razumijevanje i apelovao bih da sve tri organizacije djeluju jedinstveno, jer više nego ikada potrebna nam je sabornost, jer smo svjedoci da nam iz određenih krugova pokušavaju da nametnu da smo genocidna tvorevina. Niko od srpskih boraca nije išao u rat da bi nešto osvajao, već da bi branio srpsku nejač i srpska ognjišta”, rekao je Vukadinović.
Dan boraca Republike Srpske obilježen je pomen parastosom za poginule srpske borce kod Centralnog spomenika, obilaskom Spomen sobe u Muzeju Stare Hercegovine, te druženjem boraca i posluženjem u prostorijama Centra za kulturu i informisanje.
