Režiser i scenarista Slobodan Simojlović, tokom predavanja u okviru programa za studente “Filmskog kampusa” na Palama, ukazao je na mogućnosti koje pruža korištenje vještačke inteligencije prilikom snimanja filma, ali i na moguće probleme i izazove koji dolaze sa razvojem tehnologije.
“Nekada prvi pokušaji korištenja novih tehnologija u filmu bili su zasnovani na improvizaciji, ali su brzo zamijenjeni ozbiljnijim pristupom i to upotrebom arhivske građe, komentara istoričara i rekonstrukcija. Tako je nastalo i zanimljivo ostvarenje o legendarnom Vudstoku”, rekao je Simojlović trećeg dana “Filmskog kampusa”, koji organizuje Kinoteka Republike Srpske.
Simojlović je na predavanju “Neki estetski i moralni aspekti korištenja vještačke inteligencije u dokumentarnom filmu” objasnio da, kada se fotografija zamrzne kao “friz frejm”, a potom oživi pokretom, vidi se da takvi efekti danas nastaju zahvaljujući vještačkoj inteligenciji.
Prema njegovim riječima, vještačka inteligencija već nalazi široku primjenu u filmskoj industriji i koristi se za brisanje tehničkih grešaka u kadrovima, planiranje komplikovanih scena, ali otvara i brojna etička pitanja.
Simojlović je predavanje završio zaključkom da je vještačka inteligencija istovremeno i inspirativna i opasna alatka, jer može stvoriti umjetnost, ali i narušiti stvarnost.
Upravnik Arhiva Jugoslovenske kinoteke Aleksandar Erdeljanović održao je predavanje “Karađorđe ili Ulrih Celjski i Vladislav Hunjadi – koji je zapravo prvi srpski i balkanski igrani film”.
“Nakon višedecenijskih istraživanja, filmski istoričari potvrdili su da je prvi srpski igrani film `Karađorđe` iz 1911. godine jedno od najvrednijih otkrića u istoriji jugoslovenske kinematografije. Film je dugo smatran izgubljenim, sve dok nije pronađen u Beču 2003. godine, neposredno pred obilježavanje dvestote godišnjice Prvog srpskog ustanka”, rekao je Erdeljanović prisutnim studentima.
On smatra da je ovaj nalaz najveći doprinos očuvanju ranog filmskog nasljeđa Srbije.
Erdeljanović je naveo da su režiser Čiča Ilija Stanojević i producent Svetozar Botorić snimili “Karađorđa” na više lokacija u Beogradu i okolini, i to na Kalemegdanu, Topčideru, Adi Ciganliji i Banjici, koristeći scenografiju Narodnog pozorišta i učešće vojske u masovnim scenama.
Film je imao čak 17 cjelina i bio je jedan od najdužih u Evropi tog vremena i trajao je oko 50 minuta.
Prema njegovim riječima, film je nakon Prvog svjetskog rata povremeno prikazivan u Srbiji i među iseljenicima u SAD, a potom je nestao iz javnosti.
“Ponovno otkriće otkrilo je i dijelove drugih ranih ostvarenja, poput dokumentarnih materijala Đoke Bogdanovića i filmova snimatelja Samsona Černova. Ovi nalazi pokazuju da je Srbija sačuvala više od 70 odsto filmske građe iz perioda do 1918. godine, što je izuzetan rezultat u svjetskim okvirima”, rekao je Erdeljanović.
Predavanja su održana studentima fakulteta i akademija filmske umjetnosti iz Banjaluke, Beograda, sa Cetinja i iz Sankt Peterburga, te Odsjeka teatrologije Filozofskog fakulteta na Palama.
Nakon predavanja polaznici “Filmskog kampusa” imali su priliku da pogledaju kratka filmska ostvarenja svojih kolega sa Fakulteta dramskih umetnosti u Beogradu.
U okviru programa 14. “Filmskog kampusa” večeras će u Kulturnom centru Pale biti prikazan film “Ime naroda” režisera Darka Bajića, a ulaz je slobodan.
Za sutra su planirana predavanja Lordana Zafranovića, Sanje Savić Milosavljević i Predraga Velinovića.
