Patrijarh srpski Porfirije poručio je sinoć u besjedi povodom Spasovdana, gradske slave grada Beograda, u Hramu Svetog Save da svim ljudima zakon Hristov treba da bude bude ogledalo i mjera svih drugih zakona i mjerila.
Porfirije je u besjedi čestitao prestoničku slavu i, kao u molitvi Svetom Savi, poželio da “živimo svi u slozi”.
Patrijarh je naveo da je Vaznesenje gospoda Isusa Hrista praznik svjetlosti i praznik radosti.
– Slavimo događaj nad događajima i krunu spasenja roda ljudskoga. Važno da se osnažimo molitvom, da se ispunimo duhom mira, jedinstva, ljubavi, međusobnog razumevanja. Da u sebe utkamo pojavu ljubavi Božije, njegovih pravila života, njegovog zakona, njegovih zapovesti, carstva njegovog među nama – rekao je on.
Dodao je da jučerašnje okupljanje svjedoči da Srbi nisu narod koji isključivo živi u vremenu, već da je hrišćanski, pravoslavni, srpski narod Svetog Save, koji istoriju prima kao dar Božiji.
Naveo je i da srpski narod Svetog Save istoriju vidi kao mjesto spasenja, kao mjesto sticanja smisla postojanja, kao mjesto stvaralaštva, kao mjesto u kojem čovjek postoji da bi zavoleo Boga čitavim svojim bićem i da bi zavoleo i svakog čovjeka, štaviše, da bi uz pomoć Božiju zavolio i one koji mu se protive.
– Da bi u svakome video brata, a ne ono do čega smo, nažalost, došli ne slušajući zapovest Božiju, koja veli ljubi bližnjega svoga, pa i neprijatelje svoje. A mi, maltene, počeli da proglašavamo da ispravno mrzeti bližnjega svoga. Dakle, mi smo narod hrišćanski, narod pravoslavni, narod srpski, narod Svetog Save, koji ima svoj početak u istoriji, ali kreće se ka večnosti – poručio je Porfirije.
Patrijarh je rekao da nas Vaznesenje približava Hristu i našem smislu i podsjetio na riječi Svetog Jovana Zlatoustog da se Vaznesenjem Hristovim priroda čovjeka uzdigla iznad anđelskih činova.
Naglasio je da ako je rođenje Hrista početak tajne Božijeg silaska u istoriju, onda je Vaznesenje otkrivanje vječnosti, kao istinskog čovjekovog doma, kao istinskog cilja postojanja.
– U vaznesenju crkva prepoznaje večni nebeski horizont života. Da sve u nama, braćo i sestre bude Hristovo. Da nam Hristos bude na prvom mestu. Ako je bilo šta u našim životima na prvom mestu, a ne Hristos, sve će biti na pogrešnom mestu. Ako je Isus Hrist na prvom mestu u našim srcima, u našim životima, sve će, ma kako bilo teško, nerazumljivo, doći pre ili kasnije na svoje mesto – rekao je patrijarh.
Naglasio je da je Sveti Sava, čije su mošti prenete iz manastira Mileševa i prošle Beogradom u Spasovdanskoj litiji, životom i djelom potvrdio da se jevanđelijsko jedinstvo ne postiže bilo kojim ideološkim težnjama, niti je plod kompromisa, već iskustvo božanske ljubavi.
On je poručio i da jučerašnja litija nije samo hod, već i molitva u pokretu.
– Ona je svedočanstvo da je crkva živo telo, ne zatvoreno u zidove, već rasprostranjeno u životu naroda. U tom hodu sabiramo različite rasute, zaboravljene i ranjene u jednu zajednicu koja se netemelji na različitim vrednostima. Ovde u našem pravoslavnom srpskom narodu, koji je danas hodao sa Savinom rukom kao sa putokazom, mi ne vidimo više granice i razlike, već vidimo naše jedinstvo, vidimo jedni druge kao braću i sestre. Vidimo i razumemo da ne možemo jedni bez drugih, da smo potrebni jedni drugima – istakao je patrijarh.
Patrijarh Porfirije zaključio je besjedu molitvom Svetom Savi, u kojoj je zamolio da “osnaži ovaj grad u svemu dobrom i onom što je neprolazno, da se u ovom gradu i u ovom narodu prošle patnje pretvore u svedočanstvo vere”.
– Nemiri i nesloge da se preobraze u saglasje i miroljublje, a sadašnje molitve u temelje večnosti -istakao je Patrijarh.
Prethodno je ulicama Beograda prošla Spasovdanska litija, koja je krenula od Vaznesenjske crkve ka Hramu Svetog Save, gde je održan moleban.
Litiju je predvodio patrijarh Porfirije, a u njoj su učestvovali i premijer Srbije Đuro Macut, ministri Milica Đurđević Stamenkovski, Bratislav Gašić, Nenad Popović kao i veliki broj građana.
Na čelu Spasovdanske litije povodom proslave slave Grada Beograda, koja još od davne 1862. godine prolazi ulicama Beograda, predstavnici crkve nosili su i ruku Svetog Save, koja je jedini deo svetiteljevih moštiju preostao u Srbiji nakon njihovog spaljivanja na Vračaru 27. aprila 1594. godine.
Litija je prošla ulicama Kneza Miloša i Kralja Milana, da bi preko Slavije i Bulevara oslobođenja stigla na plato ispred Hrama Svetog Save.
Časni krst ove godine nosio je alas Renato Grbić, koji je do sada spasao 33 utopljenika iz talasa i dubina Dunava, nosilac nagrade za herojsko djelo iz 2010. godine, proglašen je za “Naj Beograđanina”, nosilac je plakete za najplemenitiji podvig godine i medalje Ministarstva za civilnu zaštitu i vanredne situacije Ruske Federacije.
Beograd slavi Spasovdan kao svoju slavu i tako čuva uspomenu na dan kada ga je despot Stefan Lazarević proglasio srpskom prestonicom.
