Na imanju Dragomira Erića u selu Laze, jednog od uspješnijih poljoprivrednika na Sokocu, počela je žetva ozime pšenice na oko osam dunuma, parceli kakvih je veoma malo na području ove opštine, gdje domaćini prednost daju proizvodnji mlijeka.
Erić je rekao Srni da se bavi poljoprivredom od kada zna za sebe i sada obrađuje 100 dunuma svoje zemlje i oko 50 dunuma koje uzima u zakup.
On je ispričao da je ove godine “skinuo zob u zeleni” sa oko 10 dunuma da bi imao kvalitetnu hranu za krupnu stoku, pokosio oko 100 dunuma livada za zimsku ishranu stoke, te da očekuje rod sa njive od pet dunuma zasijanih krompirom.
“Ne znam da li možemo reći da počela je žetva žita na Romaniji, ali eto kod nas je tako iz više razloga”, istakao je Erić, tvrdeći da prinos pšenice i nije tako loš uprkos suši.
Erić je naveo da je ljetos prinos trave na ovom području “samo trećina u odnosu na prošlu godinu” i da su poljoprivrednici s pravom zabrinuti za zimsku ishranu stoke, tim prije što znaju da na ovom planinskom području sa oštrom klimom “sušnim ljetima odgovori teška zima sa dosta padavina”.
“Jedina dobra strana ovoljetne suše, ako se tako može reći, jeste što su sve kosanice rano pokošene i što je sada vema malo nepokošenih livada na Romaniji i Glasincu, što se odavno nije desilo. Razlog je što je ove godine `trava izdala kao rijetko kada` i što su poljoprivrednici bili primorani da kose i livade koje do sada nisu ni pogledali”, naglasio je Erić.
Najviše posla ovog ljeta, na obezbjeđenju sjenaže /sijena/ imali su proizvođači mlijeka kojih samo u Udruženju “Blago Romanije” ima skoro 200, sa oko 1.138 muznih grla i 1.275 junica i priplodnih bikova.
Erić je rekao da je na području opštine Sokolac u nekim višim područjima sa više vlage u zemljištu, kao što su dio područja Sokolovića i Knežine, bio bolji rod trave na kosanicama, iako već dva/tri mjeseca nije pala dobra kiša.
On je naveo da osim ratarstva, kao penzioner, uzgaja i desetak grla krupne stoke u “sistemu krava-tele”, te oko 50 ovaca.
Poljoprivredom je nastavio da se bavi na imanju oca Peka, jednog od prvih uzornih domaćina i zadrugara na Sokocu poslije Drugog svjetskog rata, ali je da bi unaprijedio proizvodnju obezbijedio skoro svu mehanizaciju koja mu je potrebna za rad na njivi, kosanici i u štali.
Erić je naglasio da je u posljednih dvadesetak godina na širem području Glasinca i Romanije sve manje površina zasijanih žitaricama i sve više livada koje ostaju nepokošene, za razliku od vremena kada su postojale zemljoradničke zadruge koje su vlastitom mehanizacjom obrađivale velike površine.
