Radi ostvarenja narodnog ideala – ujedinjenja srpstva, u Beogradu je 9. maja 1911. godine osnovana Tajna organizacija “Ujedinjenje ili smrt”, kasnije nazvana “Crna ruka”.
Vođe ove organzacije su bili Dragutin Dimitrijević Apis, Ilija Radivojević i Bogdan Radenković, a ona je predviđala upotrebu nasilja u rušenju Otomanskog carstva i Austrougarske.
Vođe “Crne ruke” učestvovale su i u ubistvu posljednjih Obrenovića, a ova organizacija bila je, bez jasnih dokaza, optuživane da je pomogla u atentatu na Franca Ferdinada u Srajevu.
Međutim, tokom Prvog svjetskog rata, na Krfu, Apis i neki njegovi saborci su uhapšeni.
Bio je to obračun regenta Aleksandra Karađorđevića i prvaka Radikalne stranke sa Apisom i oficirima koji su 1903. godine ubili kralja Aleksandra Obrenovića i kraljicu Dragu Mašin.
Optužbe da su pripremali pobunu u vojsci, prevrat i ubistvo regenta i srpskog premijera Nikole Pašića nisu dokazane, ali je sud osudio devet optuženih na smrt i dvojicu na 15 godina robije.
Veliki vojni sud djelimično je preinačio presudu, ali su Apis, major LJubomir Vulović i Rade Malobabić strijeljani u Solunskom polju 26. juna 1917. godine.
Na osnovu kasnijih dokaza 1953. obnovljen je proces i Vrhovni sud Srbije rehabilitovao je Apisa i ostale.
Dragutin Dimitrijević Apis ostao je jedna od najkontroverznijih ličnosti srpske istorije za koje se vežu mnogobrojna dešavanja i prevrati u prvoj deceniji i po 20 vijeka.
U ovoj organizaciji bio je i kasniji čuveni Staljinov egzekutor – Mustafa Golubić. On je odlikovan za hrabrost koju je pokazao u redovima srpske vojske, ali je odbio da svjedoči protv Apisa.
Nakon hapšenja i strijeljanja Apisa, Golubić je postao neprijatelja Karađorđevića.
