Međunarodni arbitar je razgraničenje u sarajevskim naseljima Dobrinja jedan i Dobrinja četiri “riješio” na način da je oteo teritoriju Republici Srpskoj, kojoj je pripalo samo nekoliko zgrada, autobuska stanica i pravoslavna crkva, a dejtonsku liniju pomjerio između stambenih zgrada.
Navršile su se danas 23 sramne godine otkako je irski sudija Dijarmud Šeridan, međunarodni arbitar za međuentitetsku liniju razgraničenja u naseljima Dobrinja jedan i Dobrinja četiri, saopštio konačnu odluku prema kojoj je najveći dio najurbanijeg dijela dvije Dobrinje, koji je poslije Dejtonskog mirovnog sporazuma pripao Republici Srpskoj, vraćen Federaciji BiH /FBiH/.
Radne grupe koje su uspostavljene da riješe takva pitanja nikada nisu došle do konačnog zaključka u vezi sa ovim područjem, u kojem linija razgraničenja prolazi kroz stambene zgrade i stanove, te dijeli ulice i trgove.
Nekadašnji visoki predstavnik u BiH Volfgang Petrič donio je 5. februara 2001. godine odluku kojom je obavezao Republiku Srpsku i FBiH na arbitražu o međuentitetskoj liniji razgraničenja u Dobrinji jedan i Dobrinji četiri, čiji će rezultat biti konačan i obavezujući.
Petrič je u toj odluci naveo da međuentitetska linija razgraničenja u Dobrinji predstavlja sporno pitanje još od potpisivanja Dejtonskog sporazuma. Kao arbitra imenovao je sudiju Šeridana.
Nepuna tri mjeseca kasnije, 24. aprila 2001. godine, sudija je saopštio odluku kojom je veći dio Dobrinje jedan i Dobrinje četiri pripao FBiH.
Prema konačnoj arbitražnoj odluci, Republici Srpskoj pripalo je nekoliko zgrada, autobuska stanica i pravoslavna crkva na Veljinama. Dejtonsku liniju, koja je prolazila kroz stanove, arbitar je pomjerio između zgrada. FBiH je tada pripalo oko 800 stanova, dok je u Republici Srpskoj ostalo oko 250 stanova.
Uglavnom je riječ o stanovima koje su nakon Dejtonskog sporazuma kupili Srbi od Bošnjaka kada su napustili federalno Sarajevo i u bescijenje prodali svoju zemlju na tom području.
PRODAVNICA “SUNČICA” REŽIJE PLAĆALA I SRPSKOJ I FBiH
Zanimljivo je da je odmah nakon rata na trgu sa dva imena sagrađena manja prodavnica “Sunčica” kako bi stanovnici koji su živjeli u preostalim stanovima u nekoliko zgrada koje su ostale u Republici Srpskoj mogli da se snabdijevaju najneophodnijim namirnicama.
Međuentitetska linija je prelazila tačno preko kase, dok su frižider i police sa hljebom, voćem i povrćem bili u FBiH, a mješovita roba na policama u Republici Srpskoj. Vlasnici te male prodavnice su dio računa plaćali u Republici Srpskoj, a dio u FBiH.
Prodavnica je srušena prošle godine kako bi se taj dio asfaltirao i napravio parking, ali je međuentitetska linija ostala, pa je tako dio trga koji pripada Republici Srpskoj nazvan Trg kralja Aleksandra, a onaj dio u FBiH Trg sabora bosanskog.
Zanimljivo je da ulica koja nije dugačka ni 100 metara, a široka četiri metra, takođe nosi dva imena. Dio ulice u Republici Srpskoj nosi naziv Ulica Nikole Tešanovića, a federalni dio Trg sabora bosanskog.
Ulica je podijeljena, pa sve intervencije na dijelu ulice širokom dva metra koji pripada Republici Srpskoj vrše i građevinske firme iz Srpske, a u federalnom dijelu one iz FBiH.
Ukoliko je asfalt oštećen na samoj sredini ulice, popravku ponovo vrši svako u svom dijelu.
Tako se odvijaju i saobraćajne intervencije, pa zavisno od toga u kojem dijelu je bila saobraćajna nezgoda, reaguje i policija.
Šeridanovom odlukom, kojom je oteta teritorija Republici Srpskoj, a osim stambenih prostora oteta je i osnovna škola, međunarodni moćnici pokušali su da ukinu međuentitetsku liniju, ali im to nije pošlo za rukom.
DJECA IZ SRPSKE NISU IŠLA U ŠKOLU KOJA JE POKLONJENA FBiH
Djeca iz Republike Srpske nisu htjela da pohađaju osnovnu školu koja im je oteta i poklonjena FBiH, već su godinama išla u dvije škole smještene u kasarni, dok nisu sagrađene osnovne škole “Petar Petrović NJegoš” i “Sveti Sava”.
Nakon Šeridanove odluke i otimanja dijela Republike Srpske, čime joj praktično nije pripalo 49 odsto teritorije, tadašnji gradonačelnik Srpskog Sarajeva Predrag Lasica ocijenio je arbitražnu odluku za Dobrinju kao pogubnu.
“Moj prvi utisak je nepovoljan jer smo zastupali i borili se za faktičko stanje na ovom dijelu Srpske Ilidže”, istakao je tada Lasica.
On je rekao da je tim potezom ponovo oteta imovina Republici Srpskoj. “Nemam tačan podatak o broju ljudi koji ponovo ostaje bez krova nad glavom, ali situacija je katastrofalna čim linija razgraničenja ide između autobuske stanice i škole”, izjavio je Lasica.
U suštini, bez obzira na sve intervencije, međuentitetska linija je i danas jasna i neuništiva.
