U Istočnoj Ilidži sinoć je promovisan roman “Djeca koju nije volio svijet”, autora Bojana Vegare, koji kroz 57 priča iz ugla dvanaestogodišnjaka opisuje ratna dešavanja u mjestu Hadžići kod Sarajeva.
Vegara je novinarima rekao da je ovaj roman napisao kako bi ostao trag tog ratnog vremena, da ljudi vide kakvu su sarajevski Srbi podnijeli žrtvu za stvarnje Republike Srpske.
“Mi smo se u ratu odbranili i opstali, a nakon rata smo u egzodusu otišli. Prva priča počinje 1. marta 1992. godine nakon barikada i ubistva srpskog svata u Sarajevu, a zadnja je nastala u martu 1996. godine kada dolazimo u Bratunac i obnavljamo srušenu kuću da bi se naselili”, prisjetio se Vegara.
Vegara navodi da roman opisuje život tokom rata, bez struje i vode, pod svakodnevnim granatiranjima, opasnost od snajperarista, te stradanje civila.
“Gledajući propagandu druge strane i njihove laži, kao i spiskove stradale djece, odlučio sam da napišem knjigu da bi se vidjelo da su u tom ratu stradali i naši civili, te da smo i mi isto bili u okruženju. To je bio jedan strašan period”, rekao je Vegara.
Prema njegovim riječima, o tome treba da se piše i da se zna, da potomstvo vidi i zna kako je bilo u ratu, kroz šta su prošli njihovi očevi i majke, kako je nastala Republike Srpska i Srpsko Sarajevo, na jednoj ledini iz nekog srpskog inata, a na kraju i s kim imaju posla.
Profesor Filozofskog fakulteta Univerziteta u Istočnom Sarajevu Saša Knežević rekao je da je riječ o važnom romanu koji o ratu govori iz ugla jednog dječaka.
“Dugo je trajalo pisanje knjige, ali s obzirom na reakcije i interesovanje, pokazuje se da je izašla u pravom trentuku i da još uvijek ima mnogo potencijalnih čitalaca. Pokušaćemo od jeseni da organizujemo Bojanovo druženje sa đacima. Važno je da se on vidi sa djecom u uzrastu u kojem je on bio tokom rata. Tako će najbolje shvatiti šta se tada stvarno dešavalo”, naglasio je Knežević.
Profesor Bogoslovskog fakulteta “Sveti Vasilije Ostroški” u Foči, protojerej stavrofor Darko Đogo rekao je da je roman “Djeca koju nije volio svijet” izvrsna knjiga čovjeka koji ima prirodni talenat i ima šta da piše.
“Knjiga je autobiografska, bez fikcije, ali naši životi su takvi da nikakva fantazija ne može da sustigne to što je jedan čovjek kao Bojan, koji je tada imao 12 godina, u ukolini Sarajeva mogao da doživi. Knjiga je izuzetno autentična i nesvakidašnja. To su njegove lične, ali i kolektivne priče ratne djece. Sam naziv knjige su svi mi koji su rođeni tih 80-godina koji smo se izmjestili iz Sarajeva”, pojasnio je Đogo.
On smatra da svijet nikada nije čuo srpsku stranu priče, kao ni ratno, niti postratno djetistvo srpske djece.
