Srpska pravoslavna crkva i vjernici danas slave Svetog sveštenomučenika Januarija koji je bio episkop u italijanskoj regiji Kampaniji.
Bio je izveden pred sud u vrijeme Maksimilijana i podvrgavan raznim mukama, koje je on junački podnosio. Živog su ga bacili u oganj kako bi ga spalili, oganj se rashladio nevidljivom rosom, i on je ostao nepovređen nasred ognja zahvaljujući Bogu na onome što mu je podario.
Vatra ognja mu nije mogla ništa, a kada su to vidjeli, strugali su mu kosti gvozdenim četkama, dok kosti same nisu krenule da pucaju. Sve je to on stoički podnije,a njegov sljedbednik, sveštenik Faust nijemo je gledao muke svog duhovnog vođe, a onda su i njega vezali, pa su ih zajedno bacili u tamnicu.
U istoj tamnici bili su zbog vjere u Hrista i đakoni puteolski Prokul i Sosije, i dva hrišćanina Evtihije i Akution. Svih sedam bacili su sutradan pred zvijeri, koje ih nisu ni takle. Tada su ih sve mačem posjekli, a hrišćani grada Neapolja prenijeli su tajno tijelo svetog Januarija u svoj grad i položili ga u crkvu.
‘‘Sveti Januarije časno je stradao 305. godine”
Do danas, mnogo slučajeva je bilo, gdje su se čuda dešavala na groblju ovog svetitelja. Jedno od najzampćenijih je, da je ženi umro sin jedinac. Ona je iz crkve uzela ikonu svetog Januarija i položila na grob sina, moleći se svetitelju, a onda se dogodilo čudo. Sin joj je oživio.
Tropar (glas 4):
Bio si nasljednik Apostola prestolom i zajedničar duhom, bogonadahnuto djelo si našao u viđenju duhovnog uzrastanja: Zbog toga si uzdizao riječ istine i radi vjere si do krvi postradao, sveštenomučeniče Januarije: Moli Hrista Boga da spase duše naše.
